Het Europese bandenlabel zorgde voor veel controverse, vooral omdat het weer een maatregel uit Brussel leek te zijn die zijn doel miste. Hoe kun je nu voor een continent, dat op één en dezelfde dag een herfststorm heeft op 1 plaats en droogte op een andere, de kwaliteit van een band met een paar letters van het bekende label samenvatten? Alle banden die binnen de EU verkocht worden moeten dit EU bandenlabel hebben. Daarop staat duidelijke informatie over de prestaties op het gebied van rolweerstand, grip op nat wegdek en geluidsniveau. We leggen hier uit wat het bandenlabel betekent, en wat het verschil is met een ander label in dezelfde industrie; het energielabel voor auto's.
Het bandenlabel uitgelegd
Het bandenlabel uitgelegd
Energie-efficiëntie en rolweerstand: een auto die uitgerust is met banden met een lagere rolweerstand verbruikt minder brandstof en daarmee wordt de uitlaatgasemissie beperkt. Het verschil tussen klassen A en G kan oplopen tot een 7,5% lager brandstofverbruik. Echter: hoe lager de rolweerstand, hoe slechter de grip op nat en glad wegdek- maar hoe beter de brandstofefficiëntie! Dit betekent dat een Nederlander minder belang zou moeten hechten aan rolweerstand in vergelijking met grip op nat wegdek dan bijvoorbeeld een Portugese automobilist. Het is goed te weten dat de rolweerstand alleen maar één van de factoren is die het brandstofverbruik van de auto bepaalt. Andere belangrijke factoren zijn de rijstijl, de bandenspanning en aanpassing aan weersomstandigheden.
Grip op nat wegdek
De grip tijdens regenachtige omstandigheden wordt ook aangegeven op de schaal van A tot G. Het symbool A staat voor de kortste remweg en F voor de langste. Categorieën D en G zijn leeg om het verschil tussen hoge en lage kwaliteit van banden te verduidelijken. Het verschil tussen de kortste en de langste remweg (klassen A en F) is 18 meter, aldus de EU richtlijn voor de test. Niet alleen de wegligging verslechterd bij nat weer; ook het zicht kan verminderen. Daarom is dit een erg belangrijke factor in Nederland, waar de meeste ongelukken gebeuren als het regent.
Het geluidsniveau
Het lawaai van de band wordt in decibels uitgedrukt. Hoe hoger het geluidsniveau, hoe meer zwarte streepjes (in 3-puntenschaal) op de label. Zelfs het luidste product valt binnen de geldende norm. De meest milieuvriendelijke band is de stilste band.
Beoordelingen in de eerste twee categorieën worden door de letters A-G uitgedrukt, maar het externe geluid wordt in decibel en in een grafisch vorm (1 tot 3 zwarte strepen) uitgedrukt. Drie decibel (dB) verschil betekent een halvering van het geluidsniveau: de stilste band is de meest milieuvriendelijke band, zo dacht Brussel. Het verschil tussen 75 dB en 72 dB kan onbelangrijk zijn voor de bestuurder omdat het interne geluid belangrijker is. Bij langere ritten kan het interne geluidsniveau immers de bestuurder vermoeien en daarmee ook de veiligheid in het gedrang brengen.
Wat zegt het label niet?
De labels bevatten dus inderdaad waardevolle informatie, maar ze zijn slechts één van de vele informatiebronnen die overwogen moeten worden voor de aankoop van banden. De labels vermelden bijvoorbeeld niets over eigenschappen zoals remmen op droog wegdek, duurzaamheid, rijcomfort, rubbersamenstelling en wintereigenschappen van banden.
Het label op een winterband informeert over de prestaties onder zomerse omstandigheden. Het is uiteraard niet de bedoeling om winterbanden in de zomer te gebruiken vanwege het hogere brandstofverbruik en geluidsniveau en de slechtere grip op nat wegdek. Dus als je op zoek bent naar winterbanden voor de aankomende winter kun is het beter om betrouwbare onafhankelijke tests te bekijken.
Alle banden die na 30 juni 2012 geproduceerd zijn moeten dus een label hebben (er zijn natuurlijk uitzonderingen zoals spijkerbanden, coverbanden, professionele banden, off-road, thuiskomers, banden met een snelheidsindex beneden 80 km/u). Soms worden Aziatische banden voor een zacht prijsje aangeboden, maar ook deze banden moeten aan de Europese eisen op het gebied van veiligheid en milieubescherming voldoen. Een band zonder de vereiste classificering, afkomstig van een onbekende producent kan gevaarlijk zijn (productiefout, giftig rubbermengsel, enz.). Daarom raden we aan om banden alleen van betrouwbare verkopers te kopen die volgens de regels werken.
Energielabel voor auto's
Het energielabel is sinds 2001 verplicht voor alle nieuwe personenauto’s die in de Europese Unie verkocht worden en beoogt consumenten in één oogopslag een idee te geven hoe (on)zuinig een auto is. Het daadwerkelijke energieverbruik in cijfers zegt de meeste consumenten niet zo veel en met een energielabel kun je snel en eenvoudig vergelijken (A t/m G), oplopend van het donkergroene A-label voor de zuinigste auto’s tot het rode G-label voor de echte benzineslurper.
Op het EU- label vinden we informatie over het brandstofverbruik (in liters per 100 kilometer én kilometers per liter), CO2-uitstoot (in grammen per kilometer) en de energiezuinigheid van het voertuig ten opzichte van de gemiddelde zuinigheid in de hele klasse. Het label moet bijdragen aan het verlagen van het gemiddelde brandstofverbruik van nieuwe auto's. Het etiket moet duidelijk zichtbaar direct op het voertuig worden aangebracht. De details die op het label staan, evenals enige andere informatie, moeten ook worden weergegeven in advertenties en in verkoopmateriaal. Het label verhoogt de transparantie voor kopers van nieuwe auto's en helpt hen zo te beslissen welk model ze kopen.
Door het relatief meten en onderverdeling in compact, midden- en grote klasse én de opkomst van de elektrische auto is het label nagenoeg zinloos geworden. Het RDW registreert het energielabel dan ook niet meer. Alleen de C02 uitstoot per kilometer is nog erg relevant aangezien dit jaar de ‘95 gram’ -maatregel ingaat, die inhoudt dat de CO²-uitstoot van alle auto’s die een fabrikant dit jaar verkoopt gemiddeld niet hoger mag zijn dan 95 g/km. Deze maatregel betekent dat als je een Lamborghini Aventador koopt (486 gram CO2 uitstoot per kilometer) je waarschijnlijk een hogere prijs zult betalen ter compensatie van de milieuboete van € 2525.
Tot slot
Bij het kopen van witgoed kijk je niet alleen naar het label maar vergelijk je ook andere factoren. Het is niet anders met banden. Labels moeten fabrikanten motiveren om banden te produceren met uitstekende prestaties, maar ze moeten als indicatief worden beschouwd. De uiteindelijke beslissing moet je nemen na het lezen van resultaten van bandentests, beoordelingen van andere bestuurders en na eventueel overleg met de verkoper.